1. przekąsić 3. przeżreć
przegryźć przed obiadem — перекуси́ть (перехвати́ть что-л.) пе́ред обе́дом
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przegryźć — dk XI, przegryźćgryzę, przegryźćgryziesz, przegryźćgryź, przegryźćgryzł, przegryźćgryźli, przegryźćgryziony, przegryźćgryzłszy przegryzać ndk I, przegryźćam, przegryźćasz, przegryźćają, przegryźćaj, przegryźćał, przegryźćany 1. «przeciąć gryząc… … Słownik języka polskiego
przegryzać się – przegryźć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedostawać się z trudem przez coś; o gryzoniach: przedostawać się dokądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiertarka przegryzła się przez twardą belkę. Górnicy przegryzają się przez ścianę … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przegryzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przegryzaćam, przegryzaća, przegryzaćają, przegryzaćany {{/stl 8}}– przegryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, przegryzaćgryzę, przegryzaćgryzie, przegryzaćgryź, przegryzaćgryzł, przegryzaćgryzła, przegryzaćgryźli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poprzegryzać — dk I, poprzegryzaćam, poprzegryzaćasz, poprzegryzaćają, poprzegryzaćaj, poprzegryzaćał, poprzegryzaćany «przegryźć wiele czegoś albo przegryźć coś w wielu miejscach» Myszy poprzegryzały worki z mąką … Słownik języka polskiego
chapnąć — dk Va, chapnąćnę, chapnąćniesz, chapnąćnij, chapnąćnął, chapnąćnęła, chapnąćnęli, chapnąćnięty, chapnąćnąwszy rzad. chapać ndk IX, chapię, chapiesz, chap, chapnąćał, chapnąćany 1. pot. «porwać, chwycić coś (zwłaszcza: ustami, zębami, pyskiem… … Słownik języka polskiego
przekąsić — dk VIa, przekąsićkąszę, przekąsićsisz, przekąsićkąś, przekąsićsił, przekąsićkąszony «zjeść trochę dla zaspokojenia głodu, zjeść coś między regularnymi posiłkami, przegryźć; zjeść coś po wypiciu wódki, zagryźć, zakąsić» Przed obiadem trzeba coś… … Słownik języka polskiego
przetrącić — dk VIa, przetrącićcę, przetrącićcisz, przetrącićtrąć, przetrącićcił, przetrącićcony 1. pot. «nadwerężyć, uszkodzić jakąś część ciała przez uderzenie; rozbić, zwichnąć, złamać itp.» Przetrącić sobie nogę. Przetrącić komuś kamieniem rękę. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
prze- — 1. {{/stl 13}}{{stl 7}} przedrostek nadający następujące (m.in.) odcienie znaczeniowe czasownikom, z których tematami się łączy : {{/stl 7}}a) {{/stl 13}}{{stl 7}} przebycie jakiejś przestrzeni, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}przebiegać, przepływać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekąsić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, przekąsićkąszę, przekąsićsi, przekąsićkąś {{/stl 8}}{{stl 7}} zjeść niewiele czegoś, zwykle między regularnymi posiłkami; przegryźć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś przekąsić przed obiadem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przetrącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, przetrącićcę, przetrącićci, przetrącićtrąć, przetrącićcony, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złamać, zwichnąć przez uderzenie nogę, rękę, kręgosłup itp. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzucić coś na ruszt — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zjeść, przegryźć coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzeba koniecznie coś wrzucić na ruszt, bo zaraz padniemy z głodu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
